op bezoek bij tante en oom
Blijf op de hoogte en volg José
17 Juli 2016 | Brazilië, Iporá
Vrijdagmiddag waren we bij de tante van Andrea uitgenodigd, we werden om 3 uur afgehaald door de oom, de oom is stil en best verlegen, de tante is vrolijk en stort een waterval van woorden over je heen, ze blijft net zo lang uitleggen tot je begrijpt wat ze bedoeld. Oom kwam ons ophalen bij nega, nadat wij afgezet waren werd de familie opgehaald, er kwamen zes personen uit de auto, de chauffeur niet meegerekend. In alle auto s zitten gordels, geen mens gebruikt ze, kinderen worden voor in de auto op schoot gezet, een totaal andere wereld hier.Tante Claudia woont in een prachtig huis, van alle gemakken voorzien. Meerdere badkamers, overal tv s, ze hadden zelfs een Samsung curved tv. Ze wilde Nederlandse muziek horen, en was erg geïnteresseerd in alles.
Julio haar zoon, de neef van Andrea, was onderweg van Goiania ( busrit 4 uur), hij sprak Engels, maar tot hij er zou zijn moesten we ons behelpen.
Haar ouders waren er ook vrolijke, drukke mensen, we moesten mee naar hun huis aan de overkant van de straat, waar weer koffie voor ons gemaakt werd. Ook de ouders hadden voor Braziliaanse begrippen een mooi, opgeruimd en proper huis. Ik kreeg nog een rondleiding door de tuin, waar fruitsoorten stonden die ik nog nooit gezien had, ook hebben ze er hun eigen kruiden en theeplanten, mooi om te zien.
Daarna terug naar het huis van Claudia, waar allerlei vers gemaakt gebak stond. Een soort kaassoesjes, peta( Braziliaanse biscuit koekjes) en kokos cake.
Inmiddels begin Andrea zich steeds beroerder te voelen, ze had last van haar maag, buikpijn en alles wat erbij hoort. Ze vroegen al of ze naar het ziekenhuis wilde, daar zijn ze hier heel snel mee. Moeder cleuda stuurde de zus meteen naar de apotheek om medicatie te halen, ze was erg bezorgd.
Ze heeft het toch volgehouden, we zouden eigenlijk nog naar oma gaan, maar dat bezoekje hebben we toen maar geschrapt omdat Andrea er echt niet goed aan toe was. Vlak voor we naar huis gingen arriveerde neef Julio, een kopie van zijn moeder, vrolijk, druk en het belangrijkste hij spreekt Engels.
Hij begon meteen op zijn gitaar te spelen en te zingen, Andrea moest meezingen.
O ja, s middags had Andrea ook nog alle aanwezige dames van nagellak voorzien, incl oma, veel jongeren lakken hier wel hun nagels, de ouderen niet.
En oma blijft maar aan iedereen vertellen hoe lief en mooi Andrea is.
Tegen negen uur hebben we dan toch de taxi besteld en zijn we naar huis gegaan.
Die nacht is Andrea behoorlijk ziek geweest, diarree, braken waarschijnlijk het gevolg van het eten.
S nachts heeft estella een magisch drankje voor haar gemaakt van limoen , water en een soort bloem en wat met de Imodium niet lukte gebeurde, de buikpijn en andere complicaties verdwenen.
S morgens om 8 uur stond moeder Cleuda al hier in huis, ze was erg bezorgd, wij waren pas om kwart voor negen wakker, terwijl wij nog sliepen zat zij te wachten. Ze was al naar de apotheek geweest om voor Andrea iets tegen de muggen te halen.
Tegen de middag was het mijn beurt om ziek te worden, Estella gaf mij ook het magische drankje. Ik voelde mij toch niet goed genoeg om mee te gaan naar de familie, ik moest ook niet aan eten denken . Dus ik heb van 2 tot 8 uur aan een stuk geslapen. Nega had een verrijdbare airco voor mij georganiseerd, had zij gehaald bij de kerk aan de overkant. Wel lekker slapen vanaf nu dus. Andrea heeft de dag doorgebracht met neef Julio en vriendin , die beiden Engels spreken, tegen avond hebben ze broer Washington weer opgehaald die met de bus uit Goiania kwam.
Joilma, andrea's zus, en haar dochtertjes zijn vannacht weer vertrokken naar Mato Grosso, Andrea kan contact houden via internet.
Vandaag zondag zijn wij met Estella en Nega naar de markt geweest, leuk om te zien, suikerriet persen, een oude ijsmachines. De vis en het vlees liggen zo in de zon, maar dat is overal hier.
Toen we er om 10 uur aankwamen zaten de mensen al pastels ( warme kaas, vlees of mais broodjes) te eten.
Daarna langs de bank, het pinnen gaat maar moeizaam hier, het leven is wel goedkoop voor ons hier. Het maximaal te pinnen bedrag schijnt in het weekend 400 reals te zijn(100 euro). Niet bij iedere bank kan gepind worden met onze bankpas. Ik denk dat dat in Salvador gemakkelijker zal zijn.
Vanmiddag gaan we weer naar het huis van oma, Dona Alice, Nega gaat mee want ze wil afscheid nemen van Andrea s moeder.
Moeder Cleuda vertrekt vannacht om 2 uur naar Mato Grosso, terug naar de boerderij en haar man, 8 uur hier vandaan.
Julio haar zoon, de neef van Andrea, was onderweg van Goiania ( busrit 4 uur), hij sprak Engels, maar tot hij er zou zijn moesten we ons behelpen.
Haar ouders waren er ook vrolijke, drukke mensen, we moesten mee naar hun huis aan de overkant van de straat, waar weer koffie voor ons gemaakt werd. Ook de ouders hadden voor Braziliaanse begrippen een mooi, opgeruimd en proper huis. Ik kreeg nog een rondleiding door de tuin, waar fruitsoorten stonden die ik nog nooit gezien had, ook hebben ze er hun eigen kruiden en theeplanten, mooi om te zien.
Daarna terug naar het huis van Claudia, waar allerlei vers gemaakt gebak stond. Een soort kaassoesjes, peta( Braziliaanse biscuit koekjes) en kokos cake.
Inmiddels begin Andrea zich steeds beroerder te voelen, ze had last van haar maag, buikpijn en alles wat erbij hoort. Ze vroegen al of ze naar het ziekenhuis wilde, daar zijn ze hier heel snel mee. Moeder cleuda stuurde de zus meteen naar de apotheek om medicatie te halen, ze was erg bezorgd.
Ze heeft het toch volgehouden, we zouden eigenlijk nog naar oma gaan, maar dat bezoekje hebben we toen maar geschrapt omdat Andrea er echt niet goed aan toe was. Vlak voor we naar huis gingen arriveerde neef Julio, een kopie van zijn moeder, vrolijk, druk en het belangrijkste hij spreekt Engels.
Hij begon meteen op zijn gitaar te spelen en te zingen, Andrea moest meezingen.
O ja, s middags had Andrea ook nog alle aanwezige dames van nagellak voorzien, incl oma, veel jongeren lakken hier wel hun nagels, de ouderen niet.
En oma blijft maar aan iedereen vertellen hoe lief en mooi Andrea is.
Tegen negen uur hebben we dan toch de taxi besteld en zijn we naar huis gegaan.
Die nacht is Andrea behoorlijk ziek geweest, diarree, braken waarschijnlijk het gevolg van het eten.
S nachts heeft estella een magisch drankje voor haar gemaakt van limoen , water en een soort bloem en wat met de Imodium niet lukte gebeurde, de buikpijn en andere complicaties verdwenen.
S morgens om 8 uur stond moeder Cleuda al hier in huis, ze was erg bezorgd, wij waren pas om kwart voor negen wakker, terwijl wij nog sliepen zat zij te wachten. Ze was al naar de apotheek geweest om voor Andrea iets tegen de muggen te halen.
Tegen de middag was het mijn beurt om ziek te worden, Estella gaf mij ook het magische drankje. Ik voelde mij toch niet goed genoeg om mee te gaan naar de familie, ik moest ook niet aan eten denken . Dus ik heb van 2 tot 8 uur aan een stuk geslapen. Nega had een verrijdbare airco voor mij georganiseerd, had zij gehaald bij de kerk aan de overkant. Wel lekker slapen vanaf nu dus. Andrea heeft de dag doorgebracht met neef Julio en vriendin , die beiden Engels spreken, tegen avond hebben ze broer Washington weer opgehaald die met de bus uit Goiania kwam.
Joilma, andrea's zus, en haar dochtertjes zijn vannacht weer vertrokken naar Mato Grosso, Andrea kan contact houden via internet.
Vandaag zondag zijn wij met Estella en Nega naar de markt geweest, leuk om te zien, suikerriet persen, een oude ijsmachines. De vis en het vlees liggen zo in de zon, maar dat is overal hier.
Toen we er om 10 uur aankwamen zaten de mensen al pastels ( warme kaas, vlees of mais broodjes) te eten.
Daarna langs de bank, het pinnen gaat maar moeizaam hier, het leven is wel goedkoop voor ons hier. Het maximaal te pinnen bedrag schijnt in het weekend 400 reals te zijn(100 euro). Niet bij iedere bank kan gepind worden met onze bankpas. Ik denk dat dat in Salvador gemakkelijker zal zijn.
Vanmiddag gaan we weer naar het huis van oma, Dona Alice, Nega gaat mee want ze wil afscheid nemen van Andrea s moeder.
Moeder Cleuda vertrekt vannacht om 2 uur naar Mato Grosso, terug naar de boerderij en haar man, 8 uur hier vandaan.
-
17 Juli 2016 - 20:32
Jacqueline:
Vervelend dat jullie ziek zijn geweest maar gelukkig zijn jullie in goede handen daar! Zal zeker te maken hebben gehad met eten, Klimaat en alle indrukken en emoties die deze reis met zich meedraagt!Geniet nog van de mooie dagen met de hele familie! Grtjes -
17 Juli 2016 - 20:55
Stannie:
Geweldig om te lezen, jullie bezoek aan de familie, wat een emotionele ontmoetingen.
Wat een warme lieve mensen allemaal. Gelukkig zijn jullie weer opgeknapt!!
Dikke Kus
Stannie en Pierre
-
18 Juli 2016 - 14:19
Toos:
Jose ik zou nu helemaal kapot zijn. Wat een drukte in die hitte.
Hou je het nog vol? Wel een geluk dat het drankje goed hielp. Is beter dan onze chemische troep.
Ik denk dat jullie zoveel indrukken beleven en helemaal worden geleefd.
Denk ook aan pauzes!
Andrea, je hebt de tijd van je leven. Geniet van je familie en koester je lieve mama Jose die dit allemaal mogelijk maakt!
Lieve groetjes Toos
-
18 Juli 2016 - 17:57
Monique Scholtes:
Hallo jullie twee
Wat leuk voor jullie al die familiebezoekjes vervelen hoef je je daar niet
Toch jammer dat de moeder van Andrea al weer naar huis is zal toch wel een moeilijk afscheid zijn geweest.
Hier gaat alles zijn gangetje eindelijk eens mooi weer maar voor hoe lang ? Ik denk niet te lang zal wel weer op onweer uitdraaien.
Wat gelukkig dat jullie allebei weer beter zijn zal wel een combinatie zijn geweest van alles vreemd eten.jetlag etc etc.
Sorry dat ik zo laat ben met een reactie iPad was leeg, druk op het werk enz enz.
Ik verheug me weer op jullie volgende verslag.
Ik zou zeggen heel veel plezier, geniet er van en eet niet teveel hahaha.
Lieve groetjes van Monique XXX -
19 Juli 2016 - 09:19
Ursula:
Lieve José en Andrea, wat laat met reageren, maar op een of andere manier gaat er steeds iets mis. Wat vervelend dat jullie beide ziek zijn geworden, maar gelukkig weer opgeknapt door de lieve bezorgdheid van heel lieve speciale mensen. Ga verder met genieten -
19 Juli 2016 - 10:07
Mam. :
Lieve kinderen,
Wat fijn om weer iets te kunnen lezen hoe jullie het hebben in brazilie..het is zeker weer heel erg moeilijk om nu afscheid te nemen van zo'n lieve mensen. Maar jullie kunnen heel blij en dankbaar zijn om dit allemaal te hebben mogen ervaren. En José het is zoals je zegt je deelt met Haar een prachtige dochter en Andrea heeft ook gelijk met haar uitspraak. Geniet nog van alles. Heel veel dikke knuffels en liefs. Mam"m -
19 Juli 2016 - 17:05
Hannie:
Hallo Jose, Wat een pracht verhalen en wat een energie jullie hebben!! Het is geweldig dat je dit doet. Kinderen hebben het recht om te weten wie ze zijn en waar ze vandan komen als ze daar behoefte aan hebben. Mijn complimenten en wens jullie beiden nog een behouden reis met veel plezier en liefdevolle ontmoetingen en vooral Gods Zegen:-)))
XXX liefs Hannie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
